DIGITAL KOMPETANSE - frå novise til ekspert?

Her sit eg langt på natt og har retta oppgåver på nettet, denne gongen nynorskoppgåver for fyrsteklassene mine. Har lært meg å rette på nettet, ved å gå inn på Verktøy og Spor endringer, der rettemoglegheitene er lettvinte. Sjølvsagt var det ein overgang i byrjinga, det å gjere alt digitalt. Eg bestemte meg fort for at dette ville eg greie, og kasta meg ut i "nettverda" med godt mot. Ville ikkje vere ei av desse som sat att på arbeidsrommet og klandra alt og alle for at PCen har kome inn i skulestova, og at alt var mye betre før. Som ei av venninnene mine sa ein gong på byrjinga av 90-talet; "Data er oppskrytt, det er berre eit blaff". Ja, sjølvforsvara har vore mange på desse få åra etter at PC og internett har vorte integrert i kvardagen vår, men heng vi ikkje med og sjølve syter for å halde oss oppdaterte, så dett vi fort av lasset og det blir ei påkjenning å vere i arbeidslivet. Men ein kan da undre seg over kvifor det ikkje er sett av meir tid til kursing og oppgradering av kolleger i skulen, for det er slett ikkje alle om heng med i den digitale utviklinga. For meg har mange netter gått med til å hakke meg fram i det eine programmet etter det andre, den eine nettsida etter den andre. Stort sett alt har eg lært meg sjølv, for blir ikkje eg trygg her, så er det lite eg kan utrette med PCen i klasserommet. Læringskurva har vore bratt dette året. Da skuleåret 2007/08 tok til, hadde eg knapt hørt om blogging og eigne bloggar, anna enn at eg visste det eksisterte, sia eg har barn som har reist verda rundt og difor har oppretta eigne reisebloggar. At eg skulle bli så frelst på blogging skuldast eit kurs som vart halde på skulen vår med Hildegunn Otnes og Harald Morten Iversen. Dei opna augo mine. No bloggar eg med elevane, ser det er krevjande, men har valt å leggje det på eit nivå både dei og eg kan overleve med i kvardagen. Skulen der eg arbeider har vore raus med å sende meg på kurs, noko som har vore med på å motivere meg i læringsprosessen. Skulle ønskt at fleire hadde sett verdien i å bruke tid av si eiga fritid til å gå inn i dei fantastiske moglegheitene vi har i den digitale verda. Det er både utviklande, lærerikt og kontaktskapande. Det siste har eg blitt skikkeleg klar over etter at eg vart kjent med twitter, twhirl, delicious, google doc, reader og diigo som eg fekk innføring i på eit kurs på Kongsberg med Leif Harboe og Arne Olav Nygård. Her skjønte eg verkeleg kor mange uendelege moglegheiter det ligg i den digitale kompetansen, det er ikkje berre It's learning vi skal bruke i klasserommet, nei - vi skal kaste oss ut i det og ta fatt på alt det google har å by på, og opprette kontaktar på delicious så vi kan utveksle erfaringar. Så no er det ikkje lenger berre Facebook, msn og sms som gjeld, her er vi på twitter og held oss oppdaterte kva vi - og våre friends - driv på med til kvar tid. Vi ædder kvarandre og lærer og reflekterer saman. Noko av den gamle "kikkaren" har dukka opp i oss att, på lovleg vis, men i ein intellektuell påklednad. Så frå å ha vore den som var skeptisk til Facebook, er eg no ein ivrig deltakar, takka vere Hildegunn og Harald Morten, som vekte interessa mi for både blogging, facebook, msn og sms til bruk i læringa i klasserommet. Vegen frå PC som skrivemaskin til bloggar og twitterskribent har vore bratt og gjevande. Novisa har vorte ekspert, eller....?